Ooit dacht ik dat ik een ambtenaar was. Het leek er ook verdomd veel op, want ik was elke dag in Den Haag, was omringd door mensen die ook ambtenaar waren, en deed werk dat ambtenaren doen.
Begrijp me niet verkeerd, ik vond het fantastisch! Het werk doet ertoe, je draagt bij aan de samenleving en de mensen zijn mega betrokken. Het ging ook goed, en ik had plezier in mijn werk.
Nietsvermoedend vroeg ik mijzelf tweeëntwintig jaar later of ik misschien nog eens een keer iemand anders wilde zijn…
Ik schrok er bijna zelf van, want mijn hart schreeuwde het uit: ‘Ik dacht dat je het nooit zou vragen! JA! Ik zou wel eens een schrijver willen zijn.’
Er waren veel ambtenaren die niet wisten dat je ook een schrijver kunt zijn. Ze probeerden mij te behoeden voor dergelijke naïeve gedachten. Maar ’s avonds, als hun stemmen verstomd waren, zat ik op de bank met mijn eigen hart. Het schreeuwde luider dan ooit tevoren.
En zo bedacht ik ineens: wat als wie je morgen wordt, niets te maken heeft met wie je dacht dat je gisteren was? Dat vond ik een mooie gedachte, en ik besloot die te testen.
Nog voordat ik goed en wel onderweg was, kwam ik Ray Klaassens tegen, die me vroeg zijn boek Groeipijn te schrijven. Vervolgens ontmoette ik Erwin van Beek, die hulp vroeg voor zijn verhaal NoCompromise (vanaf vrijdag te koop; Uitgeverij Kompas). Ik belandde veel vaker in Amsterdam, tussen schrijvers, creatievelingen en zzp’ers, en was, met dank aan Uitgeverij Podium, zelfs op het Boekenbal.
Ik ontdekte dat je je leven op elk gewenst moment kunt heruitvinden, gewoon door iets anders over jezelf te geloven. Mijn hele omgeving veranderde, omdat ík veranderde.
Precies hierover gaat mijn verhaal Transformatiekracht: dat waar je je energie op richt, groeit. Wat we geloven, manifesteert in onze werkelijkheid.
Mijn ‘personal stash’ is binnen! Vanaf morgen te koop. Hoe bijzonder.
Informatie over het boek en key-notes: https://lnkd.in/gJkjdMHr
