Als je regelmatig op internet struint, ben je vast bekend met de beroemde CAPTCHA-test: het vakje waarin je moet aanklikken dat je géén robot bent. De uitgebreidere versie hiervan bestaat uit drie testjes waarbij je tegeltjes met zebrapaden, verkeerslichten of bussen moet aanklikken. Meestal lukt me dat wel…
Toen ik onlangs een vakantie wilde boeken, werd het wel heel filosofisch. De website vroeg me om “te bewijzen dat je géén robot bent.” Die vraag houdt me nu al drie weken bezig.
Hoe kun je bewijzen dat je iemand (of iets) niet bent? In de “normale wereld” is de uitdaging precies andersom: bewijzen dat je bent wie je zegt dat je bent. Reizen doe je daarom met een paspoort, en je hebt overal inlogcodes, wachtwoorden of vingerafdrukken voor.
AI en nieuwe technologieën beginnen de grens tussen mensen en machines vloeibaarder te maken. Robots nemen in ieder geval steeds meer menselijke taken over, verwerken data en bepalen in toenemende mate wat waar is. Er is steeds vaker sprake van een human-machine interface. Tegelijkertijd denk ik soms te zien dat veel mensen zich gedragen als robots. Ze lijken te functioneren op de automatische piloot en hebben geen oog voor de wereld om hen heen.
Technologie ontwikkelt zich met een snelheid die we amper kunnen bijhouden. Wat gisteren nog futuristisch leek, is vandaag de standaard. Van self-checkouts in de supermarkt, apps vol biometrische data, tot algoritmen die ongemerkt ons dagelijks leven bepalen. Deze veranderingen maken het leven makkelijker, maar brengen ook een zekere mate van ongemak met zich mee. Zoals uitdagingen op het gebied van privacy, veiligheid en (des)informatie. En dus die vraag om te bewijzen dat ik geen robot ben… Wie wil dat eigenlijk weten?
Eén ding is zeker: technologie biedt ongelofelijke kansen. We kunnen klagen over hoe snel alles gaat, of we kunnen meebewegen en zien waar het ons naartoe leidt.
Dus ja, ik doe een poging te blijven leren en verandering zo veel mogelijk te omarmen, met voldoende oog voor de risico’s. We zijn tenslotte niet gemaakt om stil te blijven staan. De toekomst wacht niet, en dat zouden wij ook niet moeten doen. Maar soms, in een sporadische filosofische bui, begin ik te zien dat datgene wat ons nou écht mens maakt, in onze wereld van steeds grotere waarde wordt.
