Voor mijn zomerserie over de kracht van spelen stel ik je graag voor aan mijn oom Peter. Hij doet de dingen graag anders. Na zijn verjaardag 51 keer te hebben gevierd op een druilerige dag in oktober, besloot hij zijn jaarfeest te verplaatsen naar de zomer. En wel met een uitgebreide themabarbecue. De hele familie vond dat een prima plan.
Nou zou je kunnen denken dat Peter traag van begrip is omdat het zo lang duurde voordat hij iets veranderde, maar niets is minder waar. Ik zou zelfs willen stellen dat het een vorm van kracht is om je te realiseren dat je áltijd kunt veranderen als iets je niet zint. Hoe lang je het ook al op dezelfde manier doet.
Waar de barbecue tien jaar geleden klein begon, pakken Peter en mijn tante Gemma het inmiddels elk jaar groter aan. Hun achtertuin was al eens een heus pirateneiland, een Wild West stadje, een Mexicaans dorp en een duizend-en-een-nacht wereld. De familie draaft op in steeds mooiere uitdossingen, die passen bij het thema (hou vol allemaal, nog maar zeven maanden tot carnaval).
Dit keer komen we binnen in het Sprookjesbos. We bewonderen elk detail in de compleet verbouwde achtertuin, lachen om elkaars creatieve kostuums en bekijken de attributen die iedereen heeft geknutseld. Om me heen drinken Roodkapje en de wolf, Ezeltje strek je, de Hartenkoningin en het konijn uit Alice in Wonderland, de prinses op de erwt, Sneeuwwitje en een toverkol fluorescerend blauwe toverdrankjes uit champagneglazen.
Helaas kan al die verzamelde toverkracht niet voorkomen dat een tropische zomerstorm het magische bos in no time verandert in een woeste sprookjeszee. De enige die het overleeft is een heks, die ons vanuit het midden van de tuin dreigend aankijkt. Malificent, Doornroosje en Pinokkio zien het al niet meer. Zij eten geglazuurde ribbetjes in de woonkamer. Tot zover verjaardag vieren in juli.
Als iemand die op haar achttiende naar Den Haag vertrok en het Limburgse leven bijna volledig achter zich liet, ben ik wat betreft zin in verkleedpartijtjes zonder meer het zwarte schaap van de familie. Maar ach, wie kan er nou zonder een beetje spelen en lol maken op z’n tijd? In onze familie niemand.
